AVONTUUR! Iets om niet snel te vergeten!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Steve
09 Maart 2005 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Vriendjes en vriendinnetjes,
weeral veel reacties gekregen van het thuisfront: heeeerlijk, en merci daarvoor. Ik zal straks enkele reply's geven. Het kaartje werkt momenteel niet. Ik zit een stukje zuidelijker dan vorige keer, aan dezelfde kust. Het is inmiddels weer bijna veertien dagen geleden dat jullie nog eens iets van mij gehoord hebben en dat heeft zo z'n redenen. Maar laat me eerst beginnem waar ik de vorige keer gestopt was, in Gletsjerland, waar ik het mindere broertje van de Franz Josef ging bezoeken, de Fox Glacier. Slecht weer en dus de geboekte helicoptervlucht afgelat, maar in de namiddag wel een glestjerwandeling gemaakt. Althans, dat was de bedoeling maar de overvloedige regen van de nacht daarvoor had een stuk van de gletsjer weggespoeld zodat de tocht ingekort werd en ik me niet echt op glad ijs heb kunnen begeven, maar ik heb ook mijn geld teruggekregen. Dan maar naar Queenstown, een veel kleiner stadje dan ik gedacht had waar je letterlijk alles kan doen als je er maar voor betaalt: bunjispringen, raften, jetboaten, parasailen, zorben, in een binnenband een wildwaterrivier afrazen, you name it, you pay for it and you got it! Ik heb het heel bescheiden gehouden, met een ritje op de kabelbaan naar boven en daar op een speciaal parcours boven de stad in de luge (een soort bobslee op drie wieltjes) gestapt. Niet spannend, niet gevaarlijk, maar wel leuk. Voor de rest vond ik niet veel aan Queenstown, alles is daar te veel op avontuur toeristen en geld afgesteld. Dan vond ik het uitstapje naar het (ook al supertoeristische) Arroztown, een gerestaureerd goudmijnersdorpje veel plezanter.
MAAR DAN!
De geweldige wandeltocht de Milford Track, vier dagen om 53,5 kilometer door de wilde natuur te overbruggen. De mooiste wandeling ter wereld, zo wordt gezegd, maar niet met het weer dat ik meegemaakt heb. Op de eerste dag, een makkie van amper twee uurtjes wandelen, was er geen probleem, maar de tweede dag van 14,5 km. heb ik in de gietende regen afgelegd. Door en door zeiknat tot op het bot natuurlijk, plus de rugzak en inhoud en slaapgerief. Leuk, dat kan ik je verzekeren. Het bleef ook tijdens de nacht gieten, zodat we 's anderdaags niet mochten vertrekken omdat een deel van het traject overspoeld was en enkele bruggen weggespoeld en bomen ontworteld.600 mm> regen per vierkante meter op 24 uur. Dus zaten we 1 dag vast met z'n 35en in de hut (geen warm water, geen douches, daarom noemen ze de onafhankelijke wandelaars hier de 'smellies'), maar gelukkig konden we na die dag oponthoud vertrekken. !1 probleem: omdat we zelf ons eten moeten meezeulen, had niemand gerekend op die extra-dag zodat ik moest rantsoeneren. Dat was het zwaarste stuk van de tocht, met in een dag 500 meter stijgen naar een bergpas op 1100 meter en daarna 1000 meter dalen naar de volgende hut. Fysiek viel het goed mee en ook het weer was niet slecht, tot we in de laatste hut zaten en het opnieuw begon te regenen tot 's morgens. We moesten nog 1 dag van 18,5 km. afleggen tot de eindmeet, maar er was nog meer weggespoeld en dus werden we om half elf 's morgens ge-evacueerd met de helicopter, tot voorbij de plek waar de ergste overstromingen waren en we nog 9 km. moesten lopen. Stel je voor: die helicopterscene uit Apocalypse Now, maar dan zonder de indrukwekkende muziek uit Wagners Walkure, zo'n effect hadden die reddende helicopterwieken op mij, want ik was het hele spelletje natuurlijk al redelijk beu. Ook al duurde het tochtje maar tien minuten, toch vond ik het een heel bangelijke ervaring. Zeiknat ben ik sowieso toch nog geworden die laatste ingekorte wandeldag. Maar een ervaring om niet snel te vergeten, dat was het zeker. Wat honer gehad, wat kou geleden en wat nat geworden, maar voor de rest ben ik er zonder kleerscheuern of stijve spieren doorgesparteld.
Om maar te zeggen dat het rotweer niet heeft opgehouden: gisterenmiddag ben ik ingescheept voor een tweedaagse cruise op de Doubtful Sound, pure verwennerij met hete douches, verse lakens en handdoeken en rijkelijk gevulde buffetten om de voorbije honger snel te vergeten (mocht ook allemaal wel voor 130 euro), maar voor de rest heb ik er geen reet aan gehad. Het heeft onophoudelijk gegoten zodat ik geen moer gezien heb van het ongetwijfeld prachtige landschappen en verwachte beestjes als dolfijnen, pinguins en zeehonden hebben zich wijdelijk niet laten zien. Hoe zou je zelf zijn; door dat weer zou ik nog geen hond jagen, laat staan een zeehond, dolfijn of pinguin, gewoon voor het amusement van kiekjesbeluste toeristen. Niets van dit alles dus, maar ik ben toch een uurtje gaan zeekayakken in de gietende regen. Nu is het gelukkig aan het opklaren. Meer vertel ik volgende keer en hopelijk zijn er dan ook weer foto's...
Knufs van een moeflon,
Steve
weeral veel reacties gekregen van het thuisfront: heeeerlijk, en merci daarvoor. Ik zal straks enkele reply's geven. Het kaartje werkt momenteel niet. Ik zit een stukje zuidelijker dan vorige keer, aan dezelfde kust. Het is inmiddels weer bijna veertien dagen geleden dat jullie nog eens iets van mij gehoord hebben en dat heeft zo z'n redenen. Maar laat me eerst beginnem waar ik de vorige keer gestopt was, in Gletsjerland, waar ik het mindere broertje van de Franz Josef ging bezoeken, de Fox Glacier. Slecht weer en dus de geboekte helicoptervlucht afgelat, maar in de namiddag wel een glestjerwandeling gemaakt. Althans, dat was de bedoeling maar de overvloedige regen van de nacht daarvoor had een stuk van de gletsjer weggespoeld zodat de tocht ingekort werd en ik me niet echt op glad ijs heb kunnen begeven, maar ik heb ook mijn geld teruggekregen. Dan maar naar Queenstown, een veel kleiner stadje dan ik gedacht had waar je letterlijk alles kan doen als je er maar voor betaalt: bunjispringen, raften, jetboaten, parasailen, zorben, in een binnenband een wildwaterrivier afrazen, you name it, you pay for it and you got it! Ik heb het heel bescheiden gehouden, met een ritje op de kabelbaan naar boven en daar op een speciaal parcours boven de stad in de luge (een soort bobslee op drie wieltjes) gestapt. Niet spannend, niet gevaarlijk, maar wel leuk. Voor de rest vond ik niet veel aan Queenstown, alles is daar te veel op avontuur toeristen en geld afgesteld. Dan vond ik het uitstapje naar het (ook al supertoeristische) Arroztown, een gerestaureerd goudmijnersdorpje veel plezanter.
MAAR DAN!
De geweldige wandeltocht de Milford Track, vier dagen om 53,5 kilometer door de wilde natuur te overbruggen. De mooiste wandeling ter wereld, zo wordt gezegd, maar niet met het weer dat ik meegemaakt heb. Op de eerste dag, een makkie van amper twee uurtjes wandelen, was er geen probleem, maar de tweede dag van 14,5 km. heb ik in de gietende regen afgelegd. Door en door zeiknat tot op het bot natuurlijk, plus de rugzak en inhoud en slaapgerief. Leuk, dat kan ik je verzekeren. Het bleef ook tijdens de nacht gieten, zodat we 's anderdaags niet mochten vertrekken omdat een deel van het traject overspoeld was en enkele bruggen weggespoeld en bomen ontworteld.600 mm> regen per vierkante meter op 24 uur. Dus zaten we 1 dag vast met z'n 35en in de hut (geen warm water, geen douches, daarom noemen ze de onafhankelijke wandelaars hier de 'smellies'), maar gelukkig konden we na die dag oponthoud vertrekken. !1 probleem: omdat we zelf ons eten moeten meezeulen, had niemand gerekend op die extra-dag zodat ik moest rantsoeneren. Dat was het zwaarste stuk van de tocht, met in een dag 500 meter stijgen naar een bergpas op 1100 meter en daarna 1000 meter dalen naar de volgende hut. Fysiek viel het goed mee en ook het weer was niet slecht, tot we in de laatste hut zaten en het opnieuw begon te regenen tot 's morgens. We moesten nog 1 dag van 18,5 km. afleggen tot de eindmeet, maar er was nog meer weggespoeld en dus werden we om half elf 's morgens ge-evacueerd met de helicopter, tot voorbij de plek waar de ergste overstromingen waren en we nog 9 km. moesten lopen. Stel je voor: die helicopterscene uit Apocalypse Now, maar dan zonder de indrukwekkende muziek uit Wagners Walkure, zo'n effect hadden die reddende helicopterwieken op mij, want ik was het hele spelletje natuurlijk al redelijk beu. Ook al duurde het tochtje maar tien minuten, toch vond ik het een heel bangelijke ervaring. Zeiknat ben ik sowieso toch nog geworden die laatste ingekorte wandeldag. Maar een ervaring om niet snel te vergeten, dat was het zeker. Wat honer gehad, wat kou geleden en wat nat geworden, maar voor de rest ben ik er zonder kleerscheuern of stijve spieren doorgesparteld.
Om maar te zeggen dat het rotweer niet heeft opgehouden: gisterenmiddag ben ik ingescheept voor een tweedaagse cruise op de Doubtful Sound, pure verwennerij met hete douches, verse lakens en handdoeken en rijkelijk gevulde buffetten om de voorbije honger snel te vergeten (mocht ook allemaal wel voor 130 euro), maar voor de rest heb ik er geen reet aan gehad. Het heeft onophoudelijk gegoten zodat ik geen moer gezien heb van het ongetwijfeld prachtige landschappen en verwachte beestjes als dolfijnen, pinguins en zeehonden hebben zich wijdelijk niet laten zien. Hoe zou je zelf zijn; door dat weer zou ik nog geen hond jagen, laat staan een zeehond, dolfijn of pinguin, gewoon voor het amusement van kiekjesbeluste toeristen. Niets van dit alles dus, maar ik ben toch een uurtje gaan zeekayakken in de gietende regen. Nu is het gelukkig aan het opklaren. Meer vertel ik volgende keer en hopelijk zijn er dan ook weer foto's...
Knufs van een moeflon,
Steve
-
10 Maart 2005 - 10:44
Tom, Birna En Gitte:
Hey Ruiver,
vooreerst bedankt voor de kaartjes die we mogen ontvangen hebben. Als ik da zo lees kan ik goe geloven jong dat ge het strontbeu waart in de regen. Ik kan me uw humeur al voorstellen (zoals die trip dat we in Zuid-AFrika toen gedaan hebben). Voor de rest moet ik vaststellen dat je het er enorm naar je zin hebt. Ik begin hoe langer hoe meer spijt te krijgen dat ik niet mee ben. Maar spijt komt altijd te laat hé.
Ciao
Tom, Birna en Gitte -
10 Maart 2005 - 11:05
Dico En Hilde:
hoi steve blij nog iets van je te horen want ik begon mij al zorgen te maken - zo te zien heb je de laatste dagen meer regen gezien dan ooit ik hoop dat je de rest van uw reis geen regen meer zult zien-hier is alles goed - vorig weekend geen pronostiek er is geen voetbal gespeeld te veel sneeuw en ijzel - tot horens, hilde en dico -
10 Maart 2005 - 12:10
Bald & Mies:
Ach Steve, bekijk het van de zonnige kant: wat er vandaag aan regen is uitgevallen, kan er morgen niet meer uitvallen! Nog genoeg weken te gaan om dit goed te maken. En je hebt toch nog een helicoptervlucht gemaakt! Groetjes, en tot de volgende! -
10 Maart 2005 - 13:29
Mama Rasta:
stevie,
Tja....ge moet er iets voor over hebben hé om in een wonderlijk mooi stukje natuur te mogen rondhuppelen....het is dankzij de overvloedige regenval dat alles daar zo prachtig groeit en bloeit...
Allez...vertrek zelf morgen richting bergen en sneeuw...en denkt dan ook maar eens aan mij want ze zijn daar wel ah overdrijven met ulderen sneeuw en vrieskou zunne....en toegeven; ik hou wel van dat zonneke in die bergen...
****dikke zoen****mama rasta -
10 Maart 2005 - 20:44
Broertje:
Jo de moef,
Ik hoop dat ge al wat opgedroogd bent. Allez ge hebt dan toch nog met de helicopter kunnen vliegen ook al was dat niet de bedoeling.
Hier gaat alles zijn gewone gangetje. Bij mij is het niet te druk.
Wij hebben ons vorige week goed geamuzeerd met de carnavalstoet.
Allez droge groeten en tot de volgende.
broertje -
11 Maart 2005 - 13:28
Anthony:
Hebben jouw kaartje gekregen!
...Steve, de oplage van TeVeblad zal maar stijgen als jij terug bent!!!!
All the best!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
