Slotwoord, het zit er op

Vriendjes en vriendinnetjes,

welkom in de wondere wereld die Bangkok heet. Een gigantisch grote, onoverzichtelijke, immens grote maar interessante metropool. Na die week absolute rust op het eiland Koh Chang, vlakbij de Cambodiaanse grens, heb ik nog drie volle dagen Bangkok voor de boeg en daar kijk ik met gemengde gevoelens op vooruit. Om te beginnen was het hier gisteren een niet te beschrijven 38 graden celsius, maar vandaag was het gelukkig compleet bewolkt en dus een beetje draaglijk. Met de tsjoektsjoek (brommer met aanhangwagen voor passagiers) al een beetje verkend van de stad, en naast de vele tempels en mooie gebouwen valt meteen ook de keerzijde van de medaille op: smerige kanaaltjes, vuilnis en stank, sukkelaars en bedelaars, de meest schurftige scharminkels van honden die jullie je maar kunnen voorstellen (of doe het maar niet: het ergste klopt ongeveer). Maar het is niet de eerste keer dat ik dit meemaak, in het begin is het weer even schrikken maar je moet daarin hard zijn. Gelukkig zijn de mensen hier niet opdringerig en supervriendelijk en heb ik me in deze grote stad nog geen moment bedrogen of bedreigd gevoeld.
Om kort te zijn en bovendien af te sluiten: het is een geweldige vakantie geweest, een onvergetelijke ervaring. Hopelijk hebben julie de voorbije maanden toch een vleugje van dit alles kunnen meepikken. Merci voor de aandacht en vooral de reacties, die hebben echt deugd deugd gedaan en me een beetje thuis doen voelen aan de andere kant van de wereld. Het zit er bijna op, donderdagmiddag ben ik weer thuis (als ik het vliegtuig weer niet mis...) Ik zal blij zijn jullie terug te zien, bijna vier maand weg is toch een hele tijd...
WAARSCHUWING: de laatste foto's in het foto-album kunnen bij sommigen misschien een paradijselijk gevoel en zelfs jaloezegatterij oproepen...

Nog een dikke knuf van de moeflon,

Steve