Ook hier komt kerstmis er aan
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Steve
07 December 2011 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Mezami(e)s,
voor koffieliefhebbers is Vietnam de hemelof de hel. Normaal gezien krijg je hier ongevraagd smerige oploskoffie geserveerd, maar af en toe krijg je the real stuff. Iets wat tien minuten moet doorlopen in een inox filtertje, en wat je dan, na wat geduld, een soort siroopachtige substantie oplevert, zeker als er een bodempje gecondessserde gesuikerde melk op de bodem van je kopje ligt. Heerlijk geparfumerd; de Vietnamezen hebben me zoete koffie leren drinken.
Maar dit geheel als bedenking. Even snel de update van onze whereabouts maken voor ik te ver afdwaal. De laatste keer dat we elkaar spraken (van onze kant uit toch, qua reacties vanuit Vlaanderen valt het hier dik tegen)zaten we in Hue en bijna halfweg. Na een regendag in Hue hebben we de dag van ons vertrek nog een van de koninklijke graven bezocht even buiten de stad, totaal aan het onderkomen ondanks het beschermde Unesco-werelderfgoedstatuut. Hier is nog veel werk aan de winkel. De bus op dan, richting Da Nang en Hoi An. da Nang lijkt wel de booming city van het land te zijn, met langs de kust tal van luxueuze resorts, hotels en afgeschermde compounds die als paddenstoelen uit de grond rijzen. Hier zal het de komende jaren te doen zijn. Maar we logeerden twee nachten in Hoi An, in een veel te duur betaald (en dan heb ik het over 18 dollar per nacht per kamer met ontbijt) klammig en bochtig hotel. Maar het stadje zelf is supercharmant, (nog) niet te toeristisch, kleinschalig en tof. Qua stad mijn hoogtepunt van het land. Overal vind je hier gratis WiFi, zodat Tom zelfs vanop het terras van een willekeurig café met zijn gezinnetje Skype-gewijs contact kan houden in woord en beeld. Een leuke tweedaagse voordat we een binnenlandse vlucht nemen naar de hoofdstad, Ho Chi Minh, of Saigon. Da's heel andere koek,een drukte van jewelste, met naar schatting zes miljoen brommertjes en scooters, en elke keer dat je hier de straat oversteekt, doe je dat met ware doodsverachting, en met de hoop dat er een engelbewaarder over je schouder meekijkt. Voor de rets geen foute stad, we hebben op een dag gezien wat we wilden zien, en we hebben hier op een geweldig terrasje gezeten waar een getapte pint van 33 cl omgerekend twintig eurocent kostte. Mag ik hier zeggen dat we niet op eentje meer of minder gekeken hebben? Hoogtepunt (niet betalend): het postkantoor uit 1886 (geweldig Frans koloniaal architecturaal erfgoed, voor mij het mooiste gebouw dat ik hier gezien heb). En qua betalend: het oorlogsmusuem, voor een deel propaganda, maar qua foto's liet het niets aan de verbeelding over. Als een mens hier niet stil wordt en stil met vochtige ogen naar de begane wreedheden in een volgende zaal stapt, is er iets mis. Ik heb hier even lopen nadenken, over het leger en zo...
http://www.youtube.com/watch?v=Yr_s6-Q7f00&ob=av2e
Al zou een Lennonke hier wellicht beter op zijn plaats geweest zijn. Volgende keer hebben we de Mekong-delta al achter de rug en zijn we Cambodja binnengevaren.... Tot over een dag of drie, in een andere hoofdstad in voormalig Indochina, Pnomh Phen. Het begint serieus te korten, maar de aanrukkende kerstversiering hier (beetje belachelijk bij 30°) doet ons beseffen wat ons binnenkort te wachten staat. Tot gauw. Dikke kussen!
voor koffieliefhebbers is Vietnam de hemelof de hel. Normaal gezien krijg je hier ongevraagd smerige oploskoffie geserveerd, maar af en toe krijg je the real stuff. Iets wat tien minuten moet doorlopen in een inox filtertje, en wat je dan, na wat geduld, een soort siroopachtige substantie oplevert, zeker als er een bodempje gecondessserde gesuikerde melk op de bodem van je kopje ligt. Heerlijk geparfumerd; de Vietnamezen hebben me zoete koffie leren drinken.
Maar dit geheel als bedenking. Even snel de update van onze whereabouts maken voor ik te ver afdwaal. De laatste keer dat we elkaar spraken (van onze kant uit toch, qua reacties vanuit Vlaanderen valt het hier dik tegen)zaten we in Hue en bijna halfweg. Na een regendag in Hue hebben we de dag van ons vertrek nog een van de koninklijke graven bezocht even buiten de stad, totaal aan het onderkomen ondanks het beschermde Unesco-werelderfgoedstatuut. Hier is nog veel werk aan de winkel. De bus op dan, richting Da Nang en Hoi An. da Nang lijkt wel de booming city van het land te zijn, met langs de kust tal van luxueuze resorts, hotels en afgeschermde compounds die als paddenstoelen uit de grond rijzen. Hier zal het de komende jaren te doen zijn. Maar we logeerden twee nachten in Hoi An, in een veel te duur betaald (en dan heb ik het over 18 dollar per nacht per kamer met ontbijt) klammig en bochtig hotel. Maar het stadje zelf is supercharmant, (nog) niet te toeristisch, kleinschalig en tof. Qua stad mijn hoogtepunt van het land. Overal vind je hier gratis WiFi, zodat Tom zelfs vanop het terras van een willekeurig café met zijn gezinnetje Skype-gewijs contact kan houden in woord en beeld. Een leuke tweedaagse voordat we een binnenlandse vlucht nemen naar de hoofdstad, Ho Chi Minh, of Saigon. Da's heel andere koek,een drukte van jewelste, met naar schatting zes miljoen brommertjes en scooters, en elke keer dat je hier de straat oversteekt, doe je dat met ware doodsverachting, en met de hoop dat er een engelbewaarder over je schouder meekijkt. Voor de rets geen foute stad, we hebben op een dag gezien wat we wilden zien, en we hebben hier op een geweldig terrasje gezeten waar een getapte pint van 33 cl omgerekend twintig eurocent kostte. Mag ik hier zeggen dat we niet op eentje meer of minder gekeken hebben? Hoogtepunt (niet betalend): het postkantoor uit 1886 (geweldig Frans koloniaal architecturaal erfgoed, voor mij het mooiste gebouw dat ik hier gezien heb). En qua betalend: het oorlogsmusuem, voor een deel propaganda, maar qua foto's liet het niets aan de verbeelding over. Als een mens hier niet stil wordt en stil met vochtige ogen naar de begane wreedheden in een volgende zaal stapt, is er iets mis. Ik heb hier even lopen nadenken, over het leger en zo...
http://www.youtube.com/watch?v=Yr_s6-Q7f00&ob=av2e
Al zou een Lennonke hier wellicht beter op zijn plaats geweest zijn. Volgende keer hebben we de Mekong-delta al achter de rug en zijn we Cambodja binnengevaren.... Tot over een dag of drie, in een andere hoofdstad in voormalig Indochina, Pnomh Phen. Het begint serieus te korten, maar de aanrukkende kerstversiering hier (beetje belachelijk bij 30°) doet ons beseffen wat ons binnenkort te wachten staat. Tot gauw. Dikke kussen!
-
07 December 2011 - 17:26
Noenkel Neir:
Ik had eigenlijk gisteren al een reactie gezet op je verslag over Halong Bay , maar blijkbaar was ik mijn emmenthal reputatie eer aandoende in het vakje hierboven mijne naam vergeten zetten .
Halong Bay dus ; als ik me niet vergis hebben deze adembenemende karstrotsen al als decor gediend voor menige Hollywood produkten !
En van die 33 ers gesproken , als da daar zo vlot binnenloopt zie dan maar uit als ge daar die stratenheksenketel over waggelt ! :-)
En last but not least , en voor zover ge het al niet wist ....
Waai heibben aaindeliek ene rekérieng "Die Roepo 1" . Hoera ???
Greetz en t amusement nog ginder
Noenkel Neir
-
08 December 2011 - 15:19
Joris En Nicole:
Binnen een zevental weken doen we ongeveer dezelfde trip door Vietnam. Interessant om je ervaringen te lezen dus ! -
09 December 2011 - 10:28
Jan Van Der Vloedt:
Grote pinten voor 20 cent (of moeten we binnenkort 8 frank zeggen?) bij 30 graden Celcius... zo'n kerstmis zie ik wel zitten. Maar zoete koffie hebben we hier ook, hoor, gratis en voor niks uit de automaat...
Groetjes
Jan
-
14 December 2011 - 21:31
Johan:
Hallo mannen, toffe reisverslagen. nodigt uit tot een reisje.
20cent voor een pint, waarschijnlijk een Heineken, of was 't een echte?
Tot binnenkort.
Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
