Heel veel tempels en eindelijk een rustdag
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Steve
14 December 2011 | Cambodja, Khett Siem Reab
Mezami(e)s,
Niet om jullie jaloers te maken, maar ik zit hier net niet met mijn voeten in het zwembad met een frisse Angkor-pils binnen handbereik. Het is hier vier uur in de namiddag en we hebben gisteren al besloten er vandaag een relaxdag van te maken, want we hebben morgen nog maar eens een ellendige busrit van dik acht uur voor de boeg, terug naar Bangkok. Ik heb er geen benul van hoeveel uren we de voorbije weken in een bus, trein, boot of vliegtuig hebben gezeten. Tom schat ruim 70, dus tel die acht van morgen er nog eens bij en je beseft dat we wat reismoe aan het raken zijn. Ik zou zelfs zeggen: kotsbeu, en dat heeft er wellicht ook mee te maken dat we onderweg te weinig relaxdagen hebben ingebouwd. Te veel willen doen in te korte tijd: het is een fout die eigenlijk enkel onervaren reizigers zouden mogen maken en niet ik. Maar overmorgen wacht ons gelukkig nog één zwembad- en shoppingdag in Bangkok voordat we zaterdag het vliegtuig opstappen.
Waar waren we? In Siem Reap, wereldvermaard omwille van de Angkor-tempels en enkel maar daarom. Het is ook de enige bestaansreden van dit stadje dat enkel toeristen herbergt en entertaint die hier de tempels komen bekijken. We kiezen ervoor de tempels in één dag te doen, met gevaar op een overdosis, en zelf een tuktuk in te huren voor de dag zodat we alles aan ons eigen tempo kunnen doen. Die tuktuk betalen we na wat afdingen 18$ voor het kleine en grote circuit, en reken daar nog eens de 20$ bij die we voor de dagpas per persoon moeten neertellen. Om half negen staan we al aan de Angkor Wat, samen met nog een duizendtal andere toeristen. Het is het grootste tempelcomplex in het gebied, en zeer de moeite waard. Daarna volgt alweer een ander hoogtepunt, de vier tempels en gebouwen die Angkor Thom uitmaken. Denk hier aan de grote stenen hoofden op de tempels, een overbekend beeld. Als we daarna rond de middag het kleine circuit verlaten en wat meer afgelegen tempels gaan bekijken, wordt het al een stuk minder druk. Het blijft zeer de moeite waard: ook al zijn er enkele mindere gebouwen bij, toch blijft het gevarieerd genoeg om boeiend te blijven. In de late namiddag besluiten we met een bezoekje aan wat we maar gemakkelijkshalve de Tomb Raider Tempel zullen noemen, omdat Angelina Jolie hier ooit in het sexy pakje van Lara Croft kroop voor de opnamen van de eerste gelijknamige film. Een goedgevulde maar heel indrukwekkende dag. Dit is iets wat me altijd zal bijblijven.
En vanmorgen dan: uitslapen, ontbijt aan het zwembad, een nieuwe leesbril gekocht, een voetmassage door knabbelende visjes in een aquarium (geen piranha’s) en daarna een redelijk drastische massage van (bijna) de rest van het lichaam door iemand van Seeing Hands of Cambodia. Mijn hoofd, nek, schouders, armen en benen zijn nogal hardhandig onder handen genomen door een blinde dus. Maar een goede massage moet wat pijn doen, zegt Tom.
Over en sluiten. Ik hoop dat jullie net zo veel genoten hebben van het lezen van dit dagboek als ik van het schrijven ervan. Vergeet ook de laatste foto's niet te bekijen. Tot de volgende keer, vanuit een ander ver buitenland. Alvast fijne feestdagen toegewenst en de beste wensen voor het nieuwe jaar, ook vanwege Tom. Tot in den draai!
Niet om jullie jaloers te maken, maar ik zit hier net niet met mijn voeten in het zwembad met een frisse Angkor-pils binnen handbereik. Het is hier vier uur in de namiddag en we hebben gisteren al besloten er vandaag een relaxdag van te maken, want we hebben morgen nog maar eens een ellendige busrit van dik acht uur voor de boeg, terug naar Bangkok. Ik heb er geen benul van hoeveel uren we de voorbije weken in een bus, trein, boot of vliegtuig hebben gezeten. Tom schat ruim 70, dus tel die acht van morgen er nog eens bij en je beseft dat we wat reismoe aan het raken zijn. Ik zou zelfs zeggen: kotsbeu, en dat heeft er wellicht ook mee te maken dat we onderweg te weinig relaxdagen hebben ingebouwd. Te veel willen doen in te korte tijd: het is een fout die eigenlijk enkel onervaren reizigers zouden mogen maken en niet ik. Maar overmorgen wacht ons gelukkig nog één zwembad- en shoppingdag in Bangkok voordat we zaterdag het vliegtuig opstappen.
Waar waren we? In Siem Reap, wereldvermaard omwille van de Angkor-tempels en enkel maar daarom. Het is ook de enige bestaansreden van dit stadje dat enkel toeristen herbergt en entertaint die hier de tempels komen bekijken. We kiezen ervoor de tempels in één dag te doen, met gevaar op een overdosis, en zelf een tuktuk in te huren voor de dag zodat we alles aan ons eigen tempo kunnen doen. Die tuktuk betalen we na wat afdingen 18$ voor het kleine en grote circuit, en reken daar nog eens de 20$ bij die we voor de dagpas per persoon moeten neertellen. Om half negen staan we al aan de Angkor Wat, samen met nog een duizendtal andere toeristen. Het is het grootste tempelcomplex in het gebied, en zeer de moeite waard. Daarna volgt alweer een ander hoogtepunt, de vier tempels en gebouwen die Angkor Thom uitmaken. Denk hier aan de grote stenen hoofden op de tempels, een overbekend beeld. Als we daarna rond de middag het kleine circuit verlaten en wat meer afgelegen tempels gaan bekijken, wordt het al een stuk minder druk. Het blijft zeer de moeite waard: ook al zijn er enkele mindere gebouwen bij, toch blijft het gevarieerd genoeg om boeiend te blijven. In de late namiddag besluiten we met een bezoekje aan wat we maar gemakkelijkshalve de Tomb Raider Tempel zullen noemen, omdat Angelina Jolie hier ooit in het sexy pakje van Lara Croft kroop voor de opnamen van de eerste gelijknamige film. Een goedgevulde maar heel indrukwekkende dag. Dit is iets wat me altijd zal bijblijven.
En vanmorgen dan: uitslapen, ontbijt aan het zwembad, een nieuwe leesbril gekocht, een voetmassage door knabbelende visjes in een aquarium (geen piranha’s) en daarna een redelijk drastische massage van (bijna) de rest van het lichaam door iemand van Seeing Hands of Cambodia. Mijn hoofd, nek, schouders, armen en benen zijn nogal hardhandig onder handen genomen door een blinde dus. Maar een goede massage moet wat pijn doen, zegt Tom.
Over en sluiten. Ik hoop dat jullie net zo veel genoten hebben van het lezen van dit dagboek als ik van het schrijven ervan. Vergeet ook de laatste foto's niet te bekijen. Tot de volgende keer, vanuit een ander ver buitenland. Alvast fijne feestdagen toegewenst en de beste wensen voor het nieuwe jaar, ook vanwege Tom. Tot in den draai!
-
14 December 2011 - 09:17
Nathalie:
Hoe is 't afgelopen met die visjes? :-)
't was kei plezant jullie zo te volgen adh van het dagboek en de mooie foto's. Geniet van jullie laatste dagen en goe thuiskomen é! xxx -
14 December 2011 - 13:48
Broertje:
hey ik nog even. Wel jammer dat je als laatste hebt kunnen genieten van de knabbelende visjes. waarschijnlijk zijn die nu allemaal het hoekje om :-) :-) :-)
tot volgende week
broertjes -
14 December 2011 - 14:06
Vera:
Goede terugreis, Steve! -
15 December 2011 - 20:18
Noenkel Neir:
Ocharme , die arme viskes , waar zitten de groene jongens op zo'n moment , zo'n dierenbeulerij !!! . Om van dienen blinde masseur dan nog te zwijgen , die gaat waarschijnlijk in het vervolg hoedjes verkopen :-) .
En daarmee zit jullie vakantie er weeral op Laat jullie nog maar eens goed gaan in die laatste dagen ! En zodra je terug bent mail je maar eens om een goei Belgische pint te gaan pakken .
Greetz
Neir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
