Al over de helft...zalig Pasen! (MET foto\

Vrienden en vriendinnetjes,

alles goed ginder in het verre Melsele en omstreken? Hier gaat alles prima, al laat het weer zich niet van z'n meest standvastige kant zien, en dat betekent dat ik hier geregeld eens een buitje regen over mijn dak krijg, maar in het algemeen is het hier OK. Mijn rondreis rond het Zuideiland zit er bijna op, de cirkel is zowat rond zoals je op het kaartje kan zien. Momemteel zit ik in Motueka, de ingangspoort van het Abel Taman National Park. Normaal gezien had ik hier drie nachten gebleven (zondagavond moet ik de ferry terug naar het noordeiland nemen want die is geboekt) maar ik ga er toch een dag afpietsen voor een extra-dag Kaikoura om daar walvissen te gaan bekijken. Dat is iets waar ik anders te veel spijt van zou hebben als ik het gemist zou hebben. Dat is dus voor zaterdag, terug naar de westkust voor een dag. Een mens kan zichzelf wat aandoen...

Over beestjes gesproken: ik heb in Dunedin een fantastische natuuruitstap gemaakt en heb pelsrobben, albatrossen, pinguins en zeeleeuwen van heel dichtbij gezien, een indrukwekkende ervaring die ik niet snel zal vergeten. In Dunedin, een alleraardigste en heuvelachtige universiteitsstad met mooie Victoriaanse gebouwen, heb ik ook een geleid bezoek aan de Cadbury-chocoladefabriek en de Speights-brouwerij gemaakt, beide een lekkere rondleiding!
Van Dunedin ging het naar Christchurch, nog meer een stad naar mijn hart, erg mooi. Van hieruit heb ik een daguitstap gemaakt naar Akaora, waar de Fransen in 1865 een nederzetting stichtten. Hun nazaten wonen hier nog steeds en de straten dragen nog steeds Franse naambordjes. Er zijn ook nog wat gebouwen uit die pioniersdagen intact gebleven. De moeite, kortom.
Dan de Tranzalpine -trein genomen door de zuidelijke Alpen naar Greymouth aan de oostkust, een beetje een tegenvaller omdat het nog maar eens bewolkt was en er geen sneeuw meer ligt op de bergtoppen. Bovendien moesten we halverwege in Arthur's Pass overstappen op bussen omdat de dag voordien een kolentrein was ontspoord. De komende twee dagen hoop ik hier wat te zeekayakken en de natuur van Abel Taman al wandelend te ontdekken. Misschien ga ik ook wel zwmmen tussen de zeehonden 9da's wat anders dan dinsdags in het zwembad van Beveren, he Werner), maar dat hangt er een beetje van af.

Zo, klik nu maar op het kaartje en kijk maar naar de foto's, het is een kleine selectie van de afgelopen twee weken. Laat die reacties maar komen en een zalig Pasen gewenst (broertje, veel skipret). Vergeet niet: het is niet omdat je de klepel niet weet hangen, dat je geen eieren in je korf mag verwachten...

Knufs van een moeflon,

Steve